کهیر چیست و چگونه درمان می‌شود؟

درماتوگرافیسم یا پوست نویسی (Dermatographism)

پوست نویسی نوع رایجی از کهیر فیزیکی است و در آن یک ضربه، مالش، تماس یا خارش مختصر پوست، می‌تواند در همان منطقه پوست باعث ایجاد کهیر و قرمزی پوست شود. امکان بروز کهیرهای فیزیکی به همراه دیگر انواع کهیر وجود دارد

↑کهیر چه علائمی دارد؟

علائم و نشانه‌های کهیرهای مزمن عبارتند از:

• دسته‌ای از تاول‌ها به رنگ قرمز و یا رنگ پوست که در هر جایی از بدن می‌توانند ظاهر شوند.
• اندازه‌ی تاول‌ها متفاوت بوده و از نظر شکل هم تغییر می‌کنند. این تاول‌ها همراه با دوره واکنش پوستی ظاهر شده و از بین می‌روند.
• خارش پوست که می‌تواند شدید باشد
• ورم دردناک یا آنژیوادم (angioedema) لب‌ها، پلک‌ها و داخل گلو
• گرایش و تمایل بروز و شدت گرفتن علائم در مواجه با عوامل تحریک کننده مانند گرما، ورزش و استرس
• تمایل پایداری علائم برای بیش‌تر از ۶ هفته و یا عود کردن مرتب و غیر قابل پیش‌بینی برای ماه‌ها یا سال‌ها
• کهیرهای پوستی کوتاه مدت (حاد) یکباره ایجاد شده و بعد از چند هفته از بین می‌روند.

↑چه زمانی برای کهیر باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت داشتن کهیرهایی با شدت زیاد و یا آن دسته از کهیرهای پوستی که برای مدت‌ها روی پوست وجود داشتند، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

نیاز به درمان‌های فوری پزشکی

کهیر مزمن فرد را در معرض خطر ناگهانی واکنش آلرژیک شدید یا آنافیلاکسی (anaphylaxis) قرار نمی‌دهد. اما اگر فرد کهیر را به عنوان بخشی از واکنش آلرژیک شدید تجربه کند باید هر چه سریع‌تر به مراکز درمانی مراجعه کند.

علائم و نشانه‌های آنافیلاکسی عبارتند از:

• سرگیجه
• سخت نفس کشیدن
• تورم لب‌ها، پلک‌ها و زبان

↑دلایل ایجاد کهیر

تاول‌های ناشی از کهیر زمانی ایجاد می‌شوند که گروه خاصی از سلول‌ها، هیستامین و دیگر مواد شیمیایی را درون خون آزاد می‌کنند‌.

پزشکان اغلب قادر به تشخیص علت بروز کهیر مزمن و یا دلیل تبدیل کهیرهای حاد به مشکلات طولانی مدت نیستند‌. واکنش پوستی به دلیل عوامل زیر تحریک می‌شود:

• داروهای درد
• حشرات یا انگل‌ها
• عفونت
• خراش پوستی
• سرما یا گرما
• استرس
• نور خورشید
• ورزش
• الکل یا غذا
• فشار به پوست، مانند استفاده از یک کمربند تنگ

در برخی از موارد کهیرهای مزمن ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های تیروئید و در موارد نادری سرطان است‌.

↑مشکلات و عوارض کهیر

کهیر مزمن فرد را در معرض خطر ناگهانی واکنش آلرژیک شدید یا آنافیلاکسی (anaphylaxis) قرار نمی‌دهد. اما اگر فرد کهیر را به عنوان بخشی از واکنش آلرژیک شدید تجربه کند باید هر چه سریع‌تر به مراکز درمانی مراجعه کند.

علائم و نشانه‌های آنافیلاکسی عبارتند از:

• سرگیجه
• سخت نفس کشیدن
• تورم لب‌ها، پلک‌ها و زبان

↑تشخیص کهیر 

پزشک در حین معاینه‌ی جسمی بیمار برای پی بردن به علت بروز علائم و نشانه‌های بیماری چندین سوال هم مطرح می‌کند‌. گاهی پزشک از بیمار می‌خواهد که موارد زیر را به دقت ثبت کند:

• فعالیت‌ها
• هرگونه دارو، گیاه دارویی یا مکمل‌های غذایی مصرفی
• غذاها و نوشیدنی‌های مصرفی
• مکان‌هایی که کهیر ظاهر شده و مدت زمانی که طول می‌کشد تاول از بین برود
• اینکه آیا کهیر با ورم‌های دردناک همراه است یا خیر؟

اگر پزشک بعد از معاینه و بررسی سابقه پزشکی بیمار به این نتیجه برسد که علت بروز کهیر عوامل زمینه‌ای است، آزمایش خون و یا تست پوست انجام خواهد داد.

↑درمان کهیر 

پزشک برای درمان کهیر در موارد زیادی درمان‌های خانگی همچون مصرف آنتی هیستامین‌های بدون نسخه را توصیه می‌کند. اگر این اقدامات خود مراقبتی موثر نباشد، پزشک برای بیمار دارو و یا ترکیبی از داروها تجویز خواهد کرد. معمولاً یک درمان موثر برای این مشکل وجود دارد‌

آنتی هیستامین‌ها

استفاده از قرص‌های آنتی هیستامین غیر خواب آور، جلوی عواملی که باعث آزاد شدن هیستامین می‌شوند را خواهد گرفت. مصرف این داروها عوارض جانبی کمی هم به دنبال دارد.

این دسته از داروها عبارتند از:

• لوراتادین (Loratadine)
• فکسوفنادین (Fexofenadine)
• سیتریزین (Cetirizine)
• دسلوراتادین (Desloratadine)

اگر مصرف داروهای آنتی هیستامین غیر خواب آور موثر نباشد، پزشک ممکن است مقدار مصرف این داروها را افزایش داده و یا انواع دیگری از این داروها را تجویز کند که باعث خواب آلودگی فرد می‌شود. مثال‌هایی از این دارو عبارتند از :

• هیدروکسی زین (hydroxyzine pamoate)
• (doxepin) دوکسپین

در صورت بارداری، شیردهی، ابتلا به دیگر بیماری‌های مزمن و پیش از مصرف هر گونه داروی جدیدی به پزشک خود اطلاع دهید.

دیگر داروها

اگر آنتی هیستامین ها در تسکین درد موثر نباشند، دیگر داروها تا حدود زیادی کمک کننده خواهند بود، برای مثال:

• مسدود کننده‌های هیستامین (Histamine (H-2) blockers) :این دسته از داروها تحت عنوان آنتاگونیستهای گیرنده هیستامین هم شناخته شده و به صورت خوراکی و یا تزریقی مصرف می‌شوند. مثال‌هایی از این گروه دارویی عبارتند از:
• سایمتیدین (cimetidine)
• فاموتیدین (famotidine)
• داروهای ضد التهابی:کورتیکواستروئید‌های خوراکی مانند پردنیزون (prednisone)، به کاهش تورم، قرمزی و خارش کمک می‌کنند. معمولا این داروها در کوتاه مدت برای کنترل کهیر و آنژیوادم تجویز می‌شوند. چرا که مصرف طولانی مدت این گروه از داروها عوارض جانبی شدیدی به دنبال دارد.
• داروهای ضد افسردگی (Antidepressants): داروی ضد افسردگی تری سیکلیک دوکسپین (tricyclic antidepressant doxepi) که به شکل پماد است تا حد زیادی خارش را التیام می‌بخشد. این دارو همچنین ممکن است منجر به سرگیجه و خواب آلودگی شود.
• داروهای آسم به همراه آنتی هیستامین‌ها:اصلاح کننده‌‌های لکوترین (leukotriene modifiers) زمانی که به همراه آنتی هیستامین‌ها مصرف می‌شوند در بهبود کهیر موثر خواهند بود. مثال‌هایی از این گروه دارویی عبارتند از:
• مونته لوکاست (montelukast)
• زفیرلوکاست (zafirlukast)
• آنتی بادی‌های ساخته‌ای دست بشر یا مونوکلونال (monoclonal):داروی امالیزوماب (omalizumab) در برابر انواعی از کهیرها که به سختی درمان می‌شوند بسیار موثر است. این دارو تزریقی بوده و معمولا یک بار در ماه تزریق می‌شود.
• داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی:مثال‌هایی از این داروها عبارتند از:
• سیکلوسپورین (cyclosporine)
• تاکرولیموس (tacrolimus)

↑سبک زندگی و درمان‌های خانگی کهیر

کهیرهای مزمن ممکن است تا ماه‌ها و حتی سال‌ها فرد را درگیر کرده و فعالیت‌های شغلی، روزانه و حتی خواب فرد را مختل کنند. اقدامات احتیاطی زیر جهت جلوگیری یا التیام عود واکنش پوستی در کهیرهای مزمن کمک کننده خواهند بود:

• پوشیدن لباس‌های گشاد و رنگ روشن
• پرهیز از خارش پوست و یا استفاده از صابون‌های سفت و زمخت
• تسکین نواحی آسیب دیده با کمک پنکه، پارچه خنک، لوسیون و یا کرم‌های ضد خارش و حمام
• یادداشت کردن زمان و مکان شکل‌گیری کهیرها، کارهایی که شخص انجام می‌دهد و غذاهایی که می‌خورد. این کار به بیمار و پزشک کمک می‌کند تا عوامل محرک را شناسایی کنند.
• دوری کردن از عوامل محرک شناخته شده
• استفاده از کرم ضد آفتاب پیش از خروج از خانه

منبع سایت دکتر دکتر نویسنده ناشناس