بایدها و نبایدهای درمان ترک پا به صورت طبیعی و خانگی
پاشنه‌ی پا، قسمتی از بدن است که خیلی به چشم نمی‌آید، شاید به همین دلیل است که برخی افراد از پاهای خود به خوبی مراقبت نمی‌کنند و حتی ممکن است از وجود ترک‌های آن بی‌خبر باشند و درمان ترک پا را جدی نگیرند. با وجود این، ترک پاشنه‌ی پا مشکلی شایع است که معمولاً با فرارسیدن پاییز بیشتر رواج می‌یابد.
بر پایه‌ی تحقیقی که در آمریکا انجام شده است، بیش از ۲۰ درصد بزرگسالان از ترک پوست پاشنه‌ی پا رنج می‌برند. این ناهنجاری پوستی هم در بزرگسالان رخ می‌دهد و هم در کودکان، اما زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می‌دهد.بیشتر افراد، ترک پا را مشکل جدی‌ای نمی‌دانند، هرچند ممکن است هنگامی که پا برهنه هستند، آزرده شوند.
در برخی موارد، ترک‌های پاشنه‌ی پا ممکن است بسیار عمیق و حتی درد آور شوند. در این مقاله قصد داریم شما را با بهترین درمان‌های خانگی برای معالجه و پیشگیری از ترک پاشنه‌ی پا آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید:
درمان خانگی برای رفع ترک پا
۱-کرم ترک پا یا مرطوب کننده‌های قوی
شاید نخستین درمان ترک پا و موثرترین روش که به فکرتان میرسد، استفاده از کرم ترک پا باشد. این محصولات حاوی موادی هستند که پوست را مرطوب و نرم می‌سازند و آن را لایه برداری می‌کند. بیشتر، حاوی ترکیبات زیر هستند:
- اوره: اوره با آب پیوند می‌سازد و رطوبت را نگه می دارد. همچنین، به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ می‌کند و آبرسانی بهتری انجام می‌دهد. این ماده سازنده تاثیر بسزایی در رطوبت رسانی عمقی و همچنین رفع تیرگی پوست دارد.
- اسید سالیسیلیک: این ماده خاصیت لایه برداری (کراتولیتیک) دارد و به لایه‌های عمیق پوست نفوذ می‌کند. اسید سالیسیلیک سلول های مرده ی پوست را از بین می‌برد، لایه‌های سخت پوست را حذف می‌کند و به ایجاد یک لایه‌ی جوان روی پوست کمک می‌کند.
- آلفاهیدروکسی اسیدها (AHA): این دسته از اسیدها، ترکیباتی طبیعی هستند که از گیاهان یا جانوران به دست می‌آیند، آلفا هیدروکسی اسیدها لایه بردارند، به نفوذ بیشتر مواد به لایه‌های عمیق‌تر پوست کمک می‌کنند، خون رسانی پوست را بهبود می‌دهند و به کلاژن سازی، روشن شدن و جوانسازی پوست کمک می‌کنند.
- پنتاویتین (ایزومرات ساکارید): این ماده، مرطوب کننده است و کربوهیدرات‌هایی دارد که به طور طبیعی در لایه‌ی شاخی پوست (استراتوم کورنئوم) یافت می‌شوند. این رطوبت رسان عمیق به سلول‌های پوست متصل می‌شود و تا مدت زیادی پوست را مرطوب نگه می‌دارد.
برخی از کرم های رفع ترک پاشنه‌ی پا ممکن است سبب سوزش یا خارش جزئی شوند، این مسئله طبیعی است. اگر عوارض ناشی از مصرف ادامه پیدا کرد یا شدت یافت، توصیه می‌کنیم حتماً با پزشک معالج خود صحبت کنید.
در موارد شدیدتر ممکن است لازم باشد برای کاهش التهاب و درمان ترک پا سوزش و خارش ترک پاشنه‌ی پای خود، از بالم‌ها یا کرم‌های کورتیکواستروئیدی (کورتون های) قوی تری استفاده کنید که به نسخه پزشک نیاز دارند.
۲-پاشنه‌ی پایتان را در آب غوطه‌ور سازید و آن را لایه برداری کنید.
پوست اطراف ناحیه‌ی ترک خورده، اغلب ضخیم‌تر و خشک‌تر از نواحی دیگر پوست شماست. وارد شدن هرگونه فشار به پوست، شکاف ها را عمیق‌تر می‌کند. راه حل این مشکل خیساندن و مرطوب کردن پاهاست. به این منظور:
- پاهای خود را ۲۰ دقیقه در آب ولرم حاوی شوینده، قرار دهید.
- برای از بین بردن لایه های ضخیم پوست پا از لیف، اسکراب یا سنگ پا استفاده کنید.
- به آرامی پاهای خود را خشک کنید.
- برای مرطوب کردن پا از مرطوب کننده های قوی یا کرم رفع ترک پا استفاده کنید.
- در پایان، تمام سطح پا را وازلین بزنید تا رطوبت آن حفظ شود و برای جلوگیری از چرب شدن اطرافتان جوراب بپوشید.
هنگامی که پاهایتان خشک است، آنها را لایه برداری نکنید. زیرا این کار سبب آسیب دیدگی شدیدتر نواحی ترک خورده می‌شود. حتی می‌توانید برای درمان ترک پا از پاشنه پوش‌های طبی و کرم ضد ترک پا استفاده کنید که اثرشان مشابه خیساندن پا است.
در واقع، اینها جوراب هایی هستند که ترکیباتی چون روغن و ویتامین‌های درمانی دارند و خشکی پوست را از بین می‌برند.
۳-عسل
عسل یکی از بهترین روش طبیعی درمان ترک پا است. طبق تحقیقات، این ماده ی طبیعی ضد میکروب و ضد باکتری است، زخم های پوست را درمان و آنها را آبرسانی می کند. کافی است بعد از آنکه پای خود را از آب بیرون آوردید، کمی عسل به پاشنه‌ی پای خود بمالید یا در طول شب از عسل به عنوان ماسک پا استفاده کنید. به این ترتیب زخم ها پاکسازی و پوستتان مرطوبتر می‌شود.
۴-اسپری پانسمان زخم
با اسپری پانسمان می‌توانید زخم ها را بپوشانید و از بروز عفونت و ترک خوردگی‌های بیشتر جلوگیری کنید. مزیت پانسمان (بانداژ) این است که به صورت اسپری است و می‌توانید بدون اینکه نگران باز شدن آن باشید، به کارهایتان برسید. اسپری پانسمان انتخاب مناسبی برای درمان ترک‌های عمیق پاست که احتمال دارد خونریزی کنند.
اسپری پانسمان را روی پوست خشک و تمیز خود اسپری کنید. ترک پاشنه هنگامی ترمیم می‌شود که لایه ی پوششی پانسمان، به سلول‌های سطح پوست نیرو وارد می‌کند.
۵-روغن نارگیل
روغن نارگیل از دیگر درمان های طبیعی است. این روغن اغلب برای خلاصی از بیماری هایی نظیر اگزما، پسوریازیس و خشکی پوست پیشنهاد می شود. با این ماده، پوست شما زمان بیشتری مرطوب می‌ماند. بعد از آنکه پا را از آب خارج کردید، از روغن نارگیل استفاده کنید.
روغن نارگیل نیز دارای خواص ضد التهابی و ضد میکروبی است. اگر وضعیت ترک پای شما به حدی است که احتمال خونریزی یا عفونت وجود دارد، روغن نارگیل بهترین روش برای پیشگیری و درمان ترک پا است.
۶-سایر درمان‌های طبیعی و خانگی برای رفع ترک پا
علاوه بر موارد بالا، روش های خانگی دیگری نیز برای درمان ترک پا وجود دارند، اغلب این درمان‌ها بر رطوبت و نرمی پوست متمرکز هستند:
- سرکه برای خیساندن پا
- روغن زیتون یا روغن‌های گیاهی دیگر، به عنوان مرطوب کننده
- کرم مرطوب کننده مناسب
- عصاره گیاهان آرنیکا و آلوئه ورا
- پارافین جامد، برای حفظ رطوبت (نظیر لایه ی محافظ عمل می کند و نمی گذارد رطوبت از پوست خارج شود).
- آرد جوی دوسر مخلوط شده با روغن، برای لایه برداری
هشدار
اگر ترک پاشنه‌ی پای شما بر اثر یک بیماری زمینه‌ای ایجاد شده است، هرگز آن را خود درمانی نکنید. در این موارد خاص لازم است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.
همچنین، در صورتی که پاشنه‌ی پای شما ترک‌های شدید دارد، لازم است نزد متخصص پوست بروید. به این ترتیب، پزشک بر حسب شرایط و وضع بدنی شما روش‌های درمان ترک پا مناسب را برایتان تجویز خواهد کرد.
ترک پاشنه‌ی پا با چه علائمی همراه است؟
سایر علائمی که ممکن است به همراه خشکی پوست پا تجربه کنید، عبارتند از:
- پوسته پوسته شدن پوست
- خارش
- درد (که ممکن است در بعضی موارد شدید باشد)
- خونریزی
- قرمزی و التهاب پوست
- زخم
در موارد شدیدتر، ترک پاشنه‌ی پا و عدم توجه به درمان ترک پا عوارضی را ایجاد می‌کند، به خصوص اگر بر اثر بیماری یا اختلال زمینه‌ای باشد. از جمله این عوارض عبارتند از:
بی حسی پاشنه‌ی پا
عفونت پوستی سلولیت (عفونت پوستی نسبتاً شدیدی که سلول های پوست درگیر را، متورم، قرمز و دردناک می کند. حتی این سلول ها ممکن است گرمتر از سایر سلول ها باشند. سلولیت بیشتر بر قسمت های انتهایی پا اثر می گذارد. گاهی نیز، در نواحی دیگر پوست بروز می کند.
زخم پای دیابتی
درد، گرمی، قرمزی و تورم پوست از نشانه‌های عفونت است. اگر احساس کردید هریک از این علائم را دارید، به سرعت با پزشک معالج خود صحبت کنید.
علت ترک پاشنه‌ی پا چیست؟
نخستین علامت ترک پا، وجود پینه در اطراف لبه‌های پاشنه‌ی پاست. هنگام راه رفتن، بالشتک‌های چربی زیر پاشنه‌ی پا شما منبسط می‌شوند، در نتیجه، پینه‌ها ترک می‌خورند. عوامل زیر از دلایل دیگر ایجاد ترک پاشنه‌ی پاست:
- ایستادن طولانی مدت (چندین ساعت در روز)
- پا برهنه راه رفتن یا استفاده از صندل های پشت باز
- دوش گرفتن با آب گرم و حمام طولانی مدت
- مصرف صابون های ناملایمی که چربی طبیعی پوست را از بین می برند
- پوشیدن کفش های تنگ و نامناسب که از پاشنه ی پا به خوبی محافظت نمی کند
- خشکی پوست به دلیل شرایط آب و هوایی؛ مثل سرما یا رطوبت کم
اگر به طور منظم، پاهای خود را مرطوب نکنید، ممکن است فرایند خشک شدن و ترک پا سریع تر اتفاق بیفتد.
دلایل پزشکی ترک پاشنه‌ی پا
قند خون بالا و گردش ضعیف خون ناشی از دیابت از دلایل عمده‌ی خشکی پوست است. آسیب رشته های عصبی محیطی نیز ممکن است در درک حس خشکی، ترک و درد پا اختلال ایجاد کند.
عوامل زیر نیز ممکن است سبب خشکی پوست (و به دنبال آن ترک پاشنه‌ی پا) و اختلال در درمان ترک پا شود:
- کمبود ویتامین
- عفونت قارچی
- کم کاری تیروئید
- درماتیت آتوپیک (اگزما)
- سندرم پای خیس و خشک (درماتوز کف پا): اختلال پوستی کف پا که بیشتر در سنین ۳ تا ۱۴ سالگی بروز می‌کند. در این اختلال، لایه‌های کراتین کف پا، بر اثر تعریق یا قرار گرفتن در آب، به شدت هیدراته و بعد از آن به شدت دهیدراته (خشک) می‌شوند.
- پسوریازیس
- کراتودرمای پالمو پلانتار (ضخیم شدن پوست کف دست و پا): گروهی از اختلالات وراثتی یا اکتسابی که سبب ضخیم شدن غیر عادی پوست کف دست و پا می‌شود.
- چاقی
- بارداری
- افزایش سن
چطور می‌توانیم از ترک پاشنه‌ی پا جلوگیری کنیم؟
برای مراقبت از پا پوشش و کفش مناسبی را انتخاب کنید. اگر مستعد بیماری‌های ترک پاشنه‌ی پا هستید، با انتخاب کفش های مناسب (که دقیقاً اندازه‌ی پایتان باشد) ریسک این قبیل مشکلات را به حداقل برسانید. باید از پاشنه‌ی پایتان محافظت کنید. بنابراین، کفش‌هایی را انتخاب کنید که پاشنه هایشان محکم و پهن است و لایه‌ی مخصوصی برای و راحتی پاشنه ی پا دارند.
- شب‌ها، از کرم رفع ترک پا استفاده کنید، سپس جوراب بپوشید تا رطوبت پاهایتان حفظ شود.
- اگر دیابت دارید یا در شرایطی هستید که سبب خشکی پوست شما می‌شود، هر روز پای خود را بررسی کنید.
- برای راحتی پاشنه‌ی پای خود، از پدهای طبی مخصوص استفاده کنید. این پدها رطوبت پایتان را حفظ می کنند. علاوه بر این، به توزیع وزن شما روی پاشنه و کف پا کمک می‌کنند.
- از جوراب های مناسب، با کیفیت و طبی استفاده کنید.
- از پاشنه پوش سیلیکونی استفاده کنید تا پاشنه‌ی پایتان مرطوب بماند و کفی کفشتان تغییر شکل ندهد.
- آب بنوشید تا رطوبت بدنتان حفظ شود.
- بهتر است برای نرمی پوست پاشنه‌ی پا و پیشگیری و درمان ترک پا ، هفته‌ای چند بار در حمام از سنگ پا استفاده کنید. در صورتی که به دیابت یا نوروپاتی (اختلال اعصاب محیطی) مبتلاید، پینه ها را خوددرمانی نکنید، زیرا ممکن است ناخواسته به زخم، خونریزی و عفونت دچار شوید.
مواردی که بهتر است از آنها دوری کنید:
- بهتراست صندل و دمپایی انگشتی نپوشید، زیرا خطر ابتلا به خشکی پوست را افزایش می‌دهند.
- از پوشیدن کفش‌های پشت باز که اغلب محافظتی برای پاشنه ی پا ندارند، بپرهیزید.
- کفش‌های پاشنه بلند نازک یا کفش هایی که پاشنه‌ی پا در آن آزاد است و به این طرف و آن طرف می‌رود، به هیچ وجه مناسب نیستند.
- کفش تنگ نپوشید.
- برای مدت طولانی در یک وضعیت نایستید.
- هنگام نشستن برای مدت زمان طولانی یک پا را روی دیگری نیندازید.
ترک پاشنه‌ی پا معمولاً نگران کننده نیست. در اغلب موارد می‌توانید این مشکل را با درمان و داروهای بدون نسخه، حل کنید. اگر وضعیت ترک پای شما وخیم است یا دچار بیماری‌ای مانند قند خون یا دیابت هستید، برای درمان ترک پا از روش خانگی خودداری کنید. در این موارد، حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید تا از مشکلات احتمالی و شدید در امان بمانید.
اگرچه ممکن است پوستتان پس از آغاز درمان، اندکی بهبود یابد، چندین روز یا چند هفته زمان لازم است تا ترک پاشنه به طور کامل درمان شود. طی مدت درمان و بعد از آن، کفش های مناسب بپوشید و با روش های نوشته شده در این مقاله، از بروز ترک جدید پاشنه‌ی پا جلوگیری کنید.