موهای به درون روئیده، تحریک‌کننده هستند؛ اما در بیشتر موارد می‌توان آن‌ها را با داروهای خانگی درمان کرد.
در قسمت اول این مطلب در مورد عوامل ایجادکننده‌ی موهای زیرپوستی مطالبی را عنوان کردیم. حال تصمیم داریم در مورد درمان این مشکل توسط روش‌های خانگی توضیحاتی را ارائه نماییم، با ما همراه باشید…
۱- استفاده از یک لیف یا مسواک نرم
استفاده از یک لیف خیس شده با آب گرم یا یک مسواک نرم و مالیدن دایره‌وار آن بر روی پوست باعث می‌شود که موها از حالت فرخوردگی در بیایند. لیفی که با آب گرم خیس شده باشد، موهای رشد نکرده را گرم و ریلکس می‌کند. با حرکت‌های دایره‌وار آرام ممکن است موها از حالت فرخوردگی در بیایند. اگر این گزینه جواب نداد، از یک مسواک نرم با همین حرکت دایره وار استفاده کنید. این کار سبب می‌شود تا موها از فولیکول خارج شده و بیرون بیایند.
۲- اجتناب از تحریک
اولین گام برای درمان موهای به درون روئیده این است که از انجام کارهای تحریک‌کننده بپرهیزیم. ممکن است نیاز باشد که دیگر موها را نتراشیم، اپیلاسیون نکنیم یا با موچین موها را بیرون نکشیم.
همچنین باید از خارش موهای در درون روئیده بپرهیزیم. همچنین، پوشیدن لباس‌های رها در ناحیه‌ی درگیر برای ممانعت از سایش ضروری است.
این کارهای به ظاهر ساده خودشان به احتمال زیاد باعث بیرون آمدن موهای به درون روئیده خواهد شد. هنگامی که طول مو به ده میلی‌متر برسد خودش را از فولیکول رها می‌کند و بیرون می‌آید.
اینکه به خوبی پوست را برای زدودن موها آماده کنیم می‌تواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند. پیش از تراشیدن مو، ناحیه‌ی مورد نظر را با صابونی لطیف به خوبی بشویید. از کرم نرم‌کننده‌ی مخصوص تراشیدن مو یا ژل مخصوص برای کاهش سایش و اصطکاک استفاده کنید
۳- استفاده از موچین
هنگامی که بخشی از مو در بالای خط پوستی ظاهر شد، با یک سوزن استریل یا موچین مو را مستقیم به بیرون بکشید. اما از این راه‌کار فقط زمانی استفاده کنید که بخشی از مو هرچند اندک بیرون آمده باشد. به یاد داشته باشید که از موچین یا سایر ابزارها برای بیرون کشیدن مویی استفاده نکنید که اصلاً به بیرون پوست نرسیده است؛ زیرا ممکن است عفونی شود.
بهتر است مو را بیرون بکشید اما نکنید. زیرا کندن مو باعث خواهد شد که موها دوباره به درون رشد کنند. قطعاً ناحیه‌ی ملتهب نیاز به زمان دارد تا کاملاً بهبود یابد.
از صابون‌های نرم برای تمیز کردن این ناحیه استفاده کنید تا مانع عفونت شوید. استفاده از لایه‌بردارهای طبیعی در اطراف مو سبب می‌شود که سلول‌های مرده‌ی پوست از بین بروند. همچنین لایه برداری به پاک کردن پوست و ممانعت از التهاب و تحریک اطراف مو کمک می‌کند.
۴- پیشگیری از رشد موها
گاهی رشد موها به درون به ندرت رخ می‌دهد ولی گاهی تبدیل به مسئله‌ای دائمی می‌شود تا حدی که فرد مجبور می‌شد تا مدتی از تراشیدن و کندن و اپیلاسیون موها اجتناب کند.
ما موهای به درون رشد کرده را بر روی گردن و در ناحیه‌ی شرمگاهی تجربه می‌کنیم. اگر مشکل بیش از حد تکرار شد توصیه می‌کنیم که به پزشک مراجعه کنید. به غیر از درمان‌های خانگی که معرفی کردیم، اما پزشک نیز می‌تواند روش‌های پیشگیرانه‌ای را توصیه کند؛ شیوه‌هایی مانند درمان با نبض نور یا تجویز کرم‌هایی برای کاهش رشد مو. چنین اقدام پیشگیرانه‌ای می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های عمیق و زخم کمک کند.
۵- محصولات دیگر
روغن رقیق شده‌ی درخت چای به از بین بردن باکتری‌ها و کاهش التهاب و تورم موی زیرپوستی کمک می‌کند. کرم‌هایی که حاوی سالیسیلیک اسید هستند منافذ و فولیکول‌ها را باز کرده و به همین دلیل مانع مسدود شدن فولیکول می‌شود.
بعضی گزارش‌ها نشان می‌دهد که روغن رقیق شده‌ی درخت چای، موهای زیر پوستی را از طرق زیر بهبود می‌بخشد:
* کشتن باکتری‌ها
* کاهش قرمزی پوست
* کاهش تورم
۶- لایه برداری طبیعی
برخی افراد به طور مرتب از لایه‌بردارهای طبیعی برای کاهش موهای زیرپوستی استفاده می‌کنند. مواد خاصی را می‌توان بر روی پوست مالید و سلول‌های مرده‌ی پوست را کم می‌کرد. این مواد شامل:
* شکر
* قهوه
* نمک
* و جوش شیرین است.
۷- آماده شدن برای زدودن موها
اینکه به خوبی پوست را برای زدودن موها آماده کنیم می‌تواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند. پیش از تراشیدن مو، ناحیه‌ی مورد نظر را با صابونی لطیف به خوبی بشویید. از کرم نرم‌کننده‌ی مخصوص تراشیدن مو یا ژل مخصوص برای کاهش سایش و اصطکاک استفاده کنید.
بهتر است تیغ تمیز و نو به کار ببرید تا موها به خوبی بریده شوند. تیغ‌هایی که دارای بیش از یک تیغ هستند، احتمال رشد موهای زیر پوستی را افزایش می‌دهند.
زدودن موها به شیوه‌های دیگر
برخی افراد ترجیح می‌دهند که از سایر شیوه‌ها برای زدودن موها استفاده کنند تا احتمال رشد موها به درون پوست را کم کنند این روش‌ها عبارت‌اند از:
الف- زدودن موها از طریق لیزر
ممکن است این شیوه کمی زمان‌بر و نیز هزینه‌بر باشد؛ اما نتایج آن تا حدی دائمی است و هیچ مویی در درون نخواهد پیچید. در این شیوه، فولیکول مو در سطح عمیق پوست، تخریب می‌شود و به این شکل دیگر مویی رشد نخواهد کرد.
ب- زدودن موها با مواد شیمیایی
برخی افراد ترجیح می‌دهند از این شیوه استفاده کنند. مواد شیمیایی به صورت کرم‌های آماده یا پودرهایی که باید با آب مخلوط شده و به صورت خمیر درآید در داروخانه‌ها وجود دارد.
ج- الکترولیز موها
الکترولیز موها شیوه‌ی دائمی دیگر برای زدودن موهاست که ریشه‌ی مو را از بین می‌برد و نیاز به تکرار جلسات برای اثربخشی کامل دارد.
هر کدام از شیوه‌های معرفی شده ممکن است باعث تحریک پوست شوند؛ بنابراین توصیه می‌کنیم پیش از به کارگیری هر شیوه، با پزشک پوست مشورت کنید.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در بیشتر موارد، موهای زیرپوستی در خانه درمان می‌شوند و نیازی به مراقبت‌های پزشکی خاصی ندارند. اما مواردی هم وجود دارد که دخالت پزشک ضروری است.
اگر موی به درون روئیده عفونی شد، دانه‌ی عفونی متورم شده و پر از چرک می‌شود. ممکن است این ناحیه دردناک، قرمز و متورم‌تر از پیش شود. اگر این مورد در سطح وسیعی از پوست به وجود آمد، توصیه می‌کنیم که حتماً به پزشک مراجعه کنید. در چنین حالتی احتمال دارد پزشک آنتی‌بیوتیک برای استعمال خارجی، کرم‌های استروئیدی، یا شست و شوی محل با داروها را تجویز کند. اگر این مشکل حاد شود، نیاز است که از پزشک پوست یاری بطلبیم. داروهای مذکور را فقط در ناحیه‌ی درگیر باید استفاده کرد؛ زیرا ممکن است باعث خشکی پوست و عوارض جانبی دیگر شود. برای عفونت‌های جدی‌تر، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی تجویز می‌شود.
گاهی ممکن است موی به درون پیچیده اصلاً عفونی نشود اما بیرون هم نیاید و همچنان در درون بماند. در موارد این‌چنینی، پزشک رتینوئید تجویز خواهد کرد. رتینوئید به جدا شدن سلول‌های مرده‌ی پوست آن هم سریع‌تر از شست و شوی معمولی یا لایه برداری کمک می‌کند. اما این دارو برای هر کسی تجویز نمی‌شود و حتماً نیاز به مشورت با پزشک و نسخه‌ی پزشک وجود دارد .
منبع سایت تبیان
