تاریخچه گوشواره برای اغلب شما عزیزان حائز اهمیت می باشد. چون گوشواره یکی از جواهرات مورد استفاده‌ی انسان‌ها از زمان‌های گذشته تا به امروز است که در فرهنگ‌های مختلف با هدف‌های متفاوت، مورد استفاده قرار می‌گرفته است. شاید برای شما دانستن تاریخچه‌ی این جواهر، جالب باشد. اگر چنین است پس با ما همراه باشید.
تاریخچه گوشواره در مغرب زمین
یکی از قدیمی‌ترین اشارات به گوشواره در کتاب مقدس مسیحیان است؛ هنگامی که موسی در کوه سینا بنی اسراییل از هارون خواستند تا برای آنها خدایی بیاورد، او به آنها فرمان داد تا گوشواره ها و دیگر جواهرات پسران و دخترانشان را برای وی بیاورند.
در سال ۱۵۷۷ میلادی نوشته‌ای از کشیشی به نام «ویلیام هریسون» با عنوان شرح انگلستان منتشر شد که در قسمتی از آن آمده است: «برخی از اقایان و درباریان حلقه هایی از طلا و سنگ یا مروارید را به گوششان می‌آویزند…»
در سال ۱۵۹۰ میلادی در انگلستان استفاده از گوشواره به مد روز تبدیل شد. سوراخ کردن گوش در سالهای ۱۹۶۰ دوباره رواج پیدا کرد. در آن زمان سوراخ کردن گوش درخانه انجام می‌شد ولی پس از مدتی پزشکان سرویسی با عنوان سوراخ کردن گوش ارائه می‌کردند. سوراخ کردن گوش علاوه بر مراکز پزشکی در جواهرفروشی هم صورت می‌گرفت.
در سال ۱۹۷۰ سوراخ کردن گوش با روش‌های مطمئن‌تری انجام می‌شد. به طوری که این کار در بین زنان رواج پیدا کرد.
سوراخهای چند تایی روی گوش برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ در آمریکا به وجود آمد .
ملوانان از گوشواره به عنوان هزینه‌ی دفن خود در زمان مرگ استفاده می‌کردند. آنها امیدوار بودند که به واسطه‌ی همین گوشواره برای آنها مراسم دفن برگزار خواهد شد. علاوه بر این سوراخ کردن گوش به معنی سفر و عبور از خط استوا بود.
تاریخچه گوشواره در ایران و مصر
تاریخچه گوشواره و نخستین نشانه‌های استفاده از گوشواره در آثار به جا مانده از تمدن ایلام دیده می‌شود. بعد از آن در پیکره‌های تخت جمشید بر روی گوش سرباز هخامنشی گوشواره میبینیم.
بعد از آن نیز بر گوش چپ مرد نمکی که در زمان ساسانی می‌زیسته، گوشواره طلا دیده می‌شود.
استفاده از گوشواره در دوران هخامنشی بسیار رایج بوده است. از جمله این گوشواره ساخته شده از طلا و منبت کاری شده با فیروزه عقیق سرخ و سنگ لاجورد است. باستان شناسان قدمت آن را به دوران هخامنشی و ۳۳۰-۵۲۵ پیش از میلاد تخمین زده اند. ساخت این گوشواره‌ی نفیس در روزگاری که ابزارهایی پیش پا افتاده تنها ابزار کار بوده اند، دنیایی از رمز و راز را با خود به همراه دارد. قطر این گوشواره ۱٫۵ سانتیمتر است و اکنون در موزه‌ی هنرهای بوستون قرار دارد.
به گفته مورخان، اشراف پارتی در به کار بردن زیورها و زینت آلات بسیار با ذوق بودند و نمونه‌های زیبایی از هنر جواهرسازی پارتی را برای آیندگان به جا گذاشته اند.
به طور مثال گوشواره‌ای از جنس طلا به شکل تنگ که بر روی آنها نگین هایی از لعل تزیین یافته از دیرباز به یادگار مانده است.
نمونه‌ای از گوشواره‌های ایلامی را در بالا مشاهده کنید:
تاریخچه گوشواره در مصر باستان: داشتن گوشواره برای شاهزادگان و پادشاهان امری رایج بوده و همه از گوشواره استفاده می‌کردند. علاوه بر این گربه یا دیگر حیوانات مقدس خود را با گوشواره‌های حلقه‌ای طلا تزیین می‌کردند. این مورد در شاهنامه هم ذکر شده است:
سگ و یوز و بازش ده و دو هزار / که با زنگ و زرند و با گوشوار
همچنین الهه ها و زنان اشراف، گوشواره های حلقه‌ای طلا به همراه سنگ های قیمتی می‌انداختند. این در حالی ست که گوشواره‌ی حلقه‌ای آهنی در گوش برخی افراد حقیر حکایتی از بردگی آنها داشت.
بعد از دوره اسلامی نیز استفاده از گوشواره با تعدیل ادامه یافت.
کاربرد گوشواره از دیرباز تا کنون
به طور کلی به سه منظور از گوشواره استفاده می‌شده است: قدرت، بردگی و زینت.
منبع سایت پرسته