(خال خال های قرمز،سبز و زرد می توانند نماینده ی زمین ،افتاب و ماه باشند.شکل انها و این که چه معنایی می دهند مهم نیست.من نقوش خال خالی را روی تن مردم نقاشی میکنم،با نقوش خال خالی،مردم ضد خود خواهند شد و به طبیعت جهان باز خواهند گشت.)
یایویی کوسامو هنرمندی است که سبک خاصی را در چیدمان های مفهومی به علاقه مندان این گونه اثار ارائه میکند:دایره ها و نقطه ها.اشکال انتزاعی که برگرفته از نگرش های فرهنگ و هنر بودایی ژاپن هستند.
کوساما هنرمند مفهومی ،نقاش و نویسنده ژاپنی در شهر کوچک ماتسوموتو،ناگانو متولد شد.
او در کودکی به دلیل ازار و اذیت های مادرش دچار عقده های روانی جدی و پریشان پنداری شد.
او در مستندی از کودکی اش می گوید :(ارزوی من این بود که یک روز نقاش شوم،برای همین از ۱۰سالگی تابلو های بیشماری کشیدم.مادرم به من می گفت اجازه ی نقاشی کردن ندارم،چون روزی باید با فردی از خانواده ای مرفه ازدواج کنم و زن خانه شم. مادرم همه ی جوهرها و کاغذهایم را دور انداخت.)
نقاشی های مملو از نقطه و نقش های خال خالی کوساما مستقیما از ذهن پریشان او سرچشمه می گرفتند.کوساما میگوید از کودکی دچار توهم بوده و توانایی او برای خلق اثر هنری برای او همانند درمان است.
وی در ۱۹سالگی برای یادگیری نیهونگا،سبکی از نقاشی ژاپنی به کیوتو یکی از بزرگترین شهر های ژاپن رفت.
کوساما در دهه ۵۰ نمایشگاه های انفرادی متعددی در کیوتو و زادگاهش برگزار کرد.او در ادامه نقاشی های کودکانه اش به نقطه گذاری و خال خالی کردن تمام سطوح اطرافش از جمله زمین و دیوار،کاغذ و بوم،اشیا و بدن اطرافیانش مشغول شدکه بعد ها مشخصه ی اصلی اثارش شدند.
کوساما در مفهوم این نقوش می گوید:(خال خالی نماد صلح است و همچنین نماد ماه که ارامش را در سراسر جهان برقرار میکند.)
کوساما از ۱۹۶۶تا زمان بازگشتش به زاپن اثار محیطی کمتری خلق کرد و بیشتر به اجراهای هپنینگ و پرفورمنس ارت پرداخت.از ۱۹۶۷،در زمان محدودیت هیپی ها،در اعتراض به جنگ ویتنام پرفورمنس ها وهپنینگ های فراوانی را در سنترال پارک و ل بروکلین نیویورک اجرا کرد.
در این اجرا بدن به عنوان مدومی جدید وارد اثارش شد.و او برتن مخاطبین در خیابان ها و پارک ها نقش های خال خالی خود را نقاشی می کرد. تمامی اجراهای کوسامی فیلم برداری شد و به صورت یک فیلم با نام ضد خود کوساما در امد.
این فیلم در سال ۱۹۶۸ به تهیه کنندگی خودش برنده چهارمین مسابقه ی بین امللی فیلم تجربی بلژیک و موفق به کسب مقم دوم در جشنواره ی فیلم مریلند وان آربو شد.
در همان سال کمپانی فشن کوساما گشایش یافت و او شروع به فروش اجناس آوانگاردش از طریق بلومینگدیلز شرکت خرده فروش آمرکایی کرد.
در پی ان لباس لباسی دو نفره برای عروسی یک زوج همجنسگرا طراحی کرد و سپس با یک بیانیه ی رسمی،به نام کاهنه ی برهنگی،خانه مد خود را رسما اپریل ۱۹۶۹ در نیویورک افتتاح کرد.
طراحی های لباس کوساما نیز مانند فضاسازی هایش بود به طوری که می توان به راحتی آثار محیطی او و لباس هایش را در یک مجموعه قرار دارد.او شخصا لباس هارا طراحی می کرد و روی اکثر لباس ها با استفاده از رنگ های پلاستیکی و درخشان نقوش انتزاعی اش را نقاشی می کرد.
او اعتقاد داشت برای داشتن جامعه ای مدرن باید نواوری کرد و نباید شیوه های قدیمی و روند معمول طراحی لباس دو دهه گذشته را دنبال کرد و بدین منظور وی سبک خود را آفرید مدل هایی ازاد برای مردان ،زنان و گاهی لباسی برای هر دو طراحی کرد.
ماهی مرکب نقره ای از جمله طراحی های آوانگارد اوست که عبارت است از یک لباس کلاهدارکه قسمت جلوی سینه را نمایش می دهد.
در این لباس رشته های نهرگون پارچه،از خط کمر تا روی زمین امتداد داشتند.بیشتر لباس هایی که کوساما به فروش می رساند ظاهری برهنه داشتند.یک شنل پارچه ای مردانه در حالی که شانه هارا نمایش می دهد،دیگر اعضای بدن را می پوشاند.
به نظر او :(لباس مربوط به بدن برهنه است.)
وی سال ۱۹۷۳ به ژاپن برگشت و با فضای فوق العاده محافظه کار هنر توکیو،در مقایسه با نیویورک مواجه شد.
او سال ۲۰۰۹برای برند ژاپنی ایدا دو مدل تلفن همراه طراحی کرد،تلفنی به شکل کیف دستی ،در هزار نسخه ی محدود و تلفن قرمز با خال های سفید بر پشت سگی عروسکی.
سال ۲۰۰۶ مارک جیکونز مدیر نواوری برند تجاری لویی ویتون کوساما را در استودیواش در توکیو ملاقات کرد و شیفته ی انرژی بی حد و مرزش و توانایی او در خلق اثارش شد.
سال ۲۰۱۲ جیکوبز از کوساما دعوت به همکاری برای طراحی مجموعه لباس و ملحقات شامل ساعت مچی،گردنبند،کیف،…کرد.
کوساما سال ۱۹۹۶ اثری محیطی با نام باغ نارسیس در بی ینال ونیزاجرا کرد،البته بدون دعوت و بدون کسب اجازه.او هزار و پانصد گوی اینه ای از جنساستیل را روی چمن ها در محدوده ی بی ینال چید و خود در میان این گوی ها مغول به فروش ان ها تحت عنوان خود شیفتگی فروشی شما ،هرکدام به قیمت هزار ودویست لیر شد.
کوساما بعد از عود کردن مشکلات روحی روانی اش از سال ۱۹۹۷،به درخواست خودش در اتاق کوچکی از اسایشگاه روان پزشکی توکیو زندگی می کند.
او استودیویی بزرگ روبه روی اسایشگاه دارد که با گروه عظیمی از دستیاران،معماران و هنرمندان به خلق اثارش در مدیوم های مختلف هنری می پردازد.
گردآوری : هانیه لقایی